Dystrybutory i multiswitche są ważnymi komponentami do odbioru telewizji satelitarnej na wielu urządzeniach. Umożliwiają one dystrybucję sygnału z anteny satelitarnej do większej liczby odbiorników.
W naszym poradniku dowiesz się, jak działają komponenty SAT, jak są używane i na co zwrócić uwagę przy ich wyborze.
Odbiór radia i telewizji przez satelitę położył podwaliny pod niezwykłą różnorodność informacji i rozrywki, które dziś uważamy za oczywiste. Droga do tego była długa. W 1957 roku ówczesny Związek Radziecki wysłał swojego pierwszego sztucznego satelitę, Sputnika, na orbitę, zwiastując nadejście sygnałów radiowych z kosmosu. Minęło jednak prawie 30 lat, zanim telewizja satelitarna trafiła do prywatnych gospodarstw domowych.
Telewizja satelitarna jest tak popularna pomimo alternatyw w postaci cyfrowej telewizji kablowej (DVB-C lub DVB-C2), cyfrowej telewizji naziemnej (DVB-T) i dostawców usług strumieniowych, ponieważ jest niedroga i zapewnia szeroki zakres bezpłatnych kanałów. Dla tych, którym wystarcza to ostatnie, nakłady finansowe obejmują jedynie koszty zakupu i instalacji systemu satelitarnego oraz opłatę abonamentową. Istnieje również możliwość rezerwacji płatnych kanałów telewizyjnych lub kanałów w jakości HD za dodatkową opłatą. Inną zaletą telewizji satelitarnej jest to, że jest ona dostępna zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich.
Do odbioru telewizji satelitarnej potrzebna jest antena satelitarna, konwerter w postaci konwertera LNB (Low Noise Block), kabel anteny satelitarnej, odbiornik satelitarny, telewizor i kabel satelitarny, czyli kabel koncentryczny ze złączem F. Antena satelitarna jest skierowana na tzw. satelity geostacjonarne - o stałej pozycji na orbicie. Nadawcy przesyłają swój program do tych satelit, które następnie przekazują go z powrotem na Ziemię. Antena paraboliczna działa jak wklęsłe lustro. Przechwytuje sygnały, odbija je i gromadzi w ognisku ze względu na swój wklęsły kształt. Nad punktem centralnym znajduje się konwerter LNB. Jest to rzeczywiste urządzenie odbiorcze. Zadaniem konwertera LNB jest konwersja sygnałów SAT o wysokiej częstotliwości na sygnały o niskiej częstotliwości, które mogą być przetwarzane przez odbiornik SAT. Odbiornik SAT jest z kolei połączony z konwerterem za pomocą kabla koncentrycznego.
Sam konwerter nie jest w stanie dostarczyć sygnałów do kilku odbiorników. Teoretycznie potrzebna jest więc osobna antena satelitarna dla każdego telewizora lub odbiornika w domu. W tym miejscu do gry wkraczają dystrybutory SAT i multiswitche SAT. Umożliwiają one dystrybucję sygnału satelitarnego dostarczanego przez konwerter do kilku urządzeń końcowych, a tym samym obsługę większej liczby odbiorników lub telewizorów na jednej antenie satelitarnej.
Określenia dystrybutor SAT i multiswitch SAT są czasami używane zamiennie, ponieważ oba służą do dystrybucji sygnału satelitarnego do kilku urządzeń. Różnią się one jednak sposobem działania. Rozdzielacz SAT, znany również jako splitter SAT, jest pasywnym komponentem, który przekazuje sygnał 1:1. Umieszczony na ścieżce sygnałowej, służy wyłącznie do przesyłania sygnałów SAT do większej liczby urządzeń. W tym celu taki rozdzielacz jest wyposażony w jedno wejście i dwa lub więcej wyjść.
Natomiast multiswitche SAT są aktywnymi komponentami podłączonymi do konwertera LNB. Zasadniczo działają one jak przełączniki na torach kolejowych. Jeśli kilka odbiorników korzysta z jednej anteny, może się zdarzyć, że jednocześnie trzeba będzie korzystać z różnych pasm częstotliwości, ponieważ osoba A chce oglądać inny kanał niż osoba B. Multiswitch udostępnia odpowiednie pasmo dla każdego odbiornika. Rozpoznaje, który odbiornik żąda jakiej ścieżki transmisji na jakiej częstotliwości i przełącza się odpowiednio, aby dostarczyć wymagany sygnał. Z uwagi na to, że multiswitch musi mieć dostęp do czterech ścieżek transmisji (wysokie pasmo w pionie, wysokie pasmo w poziomie, niskie pasmo w pionie, niskie pasmo w poziomie), wymagany jest konwerter LNB oferujący cztery odpowiednie połączenia. Takie konstrukcje nazywane są konwerterami quattro. Multiswitch musi być zatem podłączony do konwertera quattro.
W przeciwieństwie do dystrybutorów satelitarnych, multiswitche są często wyposażone w zintegrowane wzmacniacze i niejednokrotnie oferują wejście do podłączenia anteny naziemnej. Minusem tego rozwiązania jest fakt, że multiswitche zazwyczaj wymagają zewnętrznego zasilania. Gniazdo elektryczne musi zatem zawsze znajdować się w pobliżu. Nie dotyczy to dystrybutorów SAT. Multiswitche kaskadowe lub rozszerzenia multiswitcha SAT umożliwiają zwiększenie liczby wyjść za pomocą dodatkowych multiswitchy. Połączone są one szeregowo i używane np. gdy odbiorniki lub telewizory na kilku piętrach mają być zasilane sygnałem antenowym.
Multiswitche i dystrybutory SAT nie są jedynymi komponentami wykorzystywanymi podczas konfiguracji systemów SAT. Używane są również np. przełączniki DiSEqC. Przydadzą się one zawsze wtedy, gdy chcemy odbierać więcej niż jedną satelitę. DiSEqC to skrót od Digital Satellite Equipment Control i odnosi się do technologii cyfrowego sygnału sterującego. Przełącznik DiSEqC działa jak zdalnie sterowany wyłącznik. Umożliwia on przesyłanie sygnałów z różnych satelitów do odbiornika, dzięki czemu nie ma potrzeby ponownego podłączania kabli. Przełączniki DISEqC są podłączane za konwerterem lub multiswitchem i zawsze stanowią koniec przewodu przed odbiornikiem. Zatem: konwerter Quattro > multiswitch > przełącznik DISEqC > odbiornik lub uniwersalny konwerter > przełącznik DISEqC > odbiornik.
Niektóre systemy SAT zawierają również tak zwane stacje końcowe kabli SAT. Służą one do przygotowywania kanałów i są w stanie konwertować częstotliwości satelitarne na częstotliwości kablowe. Ich zaletą jest brak konieczności posiadania odbiornika satelitarnego (DVB-S lub DVB-S2) i możliwość korzystania z odbiornika kablowego (DVB-C). Ponadto istniejące systemy kablowe z repeaterami, gniazdami antenowymi itp. mogą zostać zachowane, ponieważ używane częstotliwości pozostają takie same. Wymagana jest jednak antena satelitarna z konwerterem quattro. Chociaż kablowe stacje nadawcze działają wydajniej jako cyfrowe systemy przetwarzania kanałów niż analogowe, instalacja, programowanie i konserwacja są czasochłonne i powinny być wykonywane przez specjalistów.
Wzmacniacze SAT mają za zadanie utrzymanie stabilnej siły sygnału. Są one idealnym wyborem, gdy trzeba pokonać długie odcinki kabli lub gdy dodatkowe rozgałęzienia osłabiają sygnał. Ponadto wzmacniacze SAT instalowane są za rozdzielaczami SAT, które nie posiadają wystarczająco wysokiego stopnia ekranowania. Przetwarzają one osłabiony sygnał i przekazują go dalej, aby zapewnić dobry odbiór.
Podczas zakupu rozdzielaczy SAT i multiswitchy SAT decydującą rolę odgrywa liczba wyjść. Określa ona, ile odbiorników SAT lub urządzeń końcowych można podłączyć. Większość nowoczesnych konwerterów oferuje opcje podłączenia od czterech do ośmiu abonentów, dlatego zastosowanie multiswitcha ma sens tylko w przypadku podłączenia co najmniej piątego lub dziewiątego odbiornika.
Należy również przeanalizować cechy i parametry techniczne dystrybutorów SAT i multiswitchy. Rozdzielacze SAT są zazwyczaj w stanie rozdzielić sygnał bez zauważalnej utraty jakości. Aby zapewnić utrzymanie siły sygnału, powinny one być dobrze ekranowane przed sygnałami zakłócającymi. W przeciwnym razie należy podłączyć wzmacniacz. Funkcje przełączników wielofunkcyjnych różnią się w zależności od modelu. Praktycznym rozwiązaniem jest podłączenie telewizji naziemnej i zintegrowanego wzmacniacza. Multi-przełączniki z 8, 12 lub 16 wejściami dla 2, 3 lub 4 konwerterów LNB quattro zazwyczaj umożliwiają sterowanie DiSEqC, które następnie obsługuje przełączanie dla wszystkich poziomów.
Generalnie nie ma problemu, jeśli multiswitch ma więcej połączeń niż podłączonych jest odbiorników. Jeśli np. są cztery gniazda F, ale używane są tylko trzy, nie stanowi to problemu. Ważne jest jednak, aby niewykorzystane zamknąć rezystorem końcowym F, unikając w ten sposób otwartych zakończeń w systemie satelitarnym. Zapewnia to bezpieczne zakończenie i zapobiega zakłóceniom sygnału.
Czy trzeba uziemiać multiswitche?
Tak, zgodnie z ogólną zasadą wszystkie kable koncentryczne i elementy przewodzące systemu satelitarnego muszą być uziemione
Które połączenie między kablem a złączem F jest najbardziej wytrzymałe?
Złącza F to złącza koncentryczne, które umożliwiają połączenia z kablami koncentrycznymi. Są one skonstruowane w podobny sposób jak kable koncentryczne, co oznacza, że są wyposażone w wewnętrzny przewodnik (rdzeń) i ekran (dielektryk). Złącza F mogą być mocowane do kabla poprzez skręcanie, zaciskanie lub ściskanie. Najbardziej stabilne połączenie uzyskuje się za pomocą złączy zaciskowych.